هدف: نویز و داروهای اتوتوکسیک از جمله مهمترین عوامل ایجاد کننده کم شنوایی دائمی می باشند. بطور معمول تصور بر این است که ارائه همزمان این عوامل آسیب رسان غالبا سطح آسیب شنوایی را به شکل غیر خطی بالا می برند، اما اگر روش ارائه این عوامل با دقت انتخاب شوند، نه تنها می توان میزان آسیب را کنترل کرد بلکه حتی می توان سطوحی از محافظت را نیز ایجاد کرد. این مطالعه مروری به بررسی این موضوع می پردازد که در چه شرایطی ارائه دو عامل آسیب رسان در کنار هم می تواند سبب محافظت شود و در چه مواردی سطح آسیب را بیشترمی نماید.روش بررسی: در این مطالعه مروری آخرین مقالات پیرامون آسیبهای شنوایی ناشی از نویز و داروهای اتوتوکسیک در بانکهای اطلاعاتی Science direct، Google scholar،Springer، Magiran، Scopus،Proquest و Pubmed و با استفاده از کلید واژه های مرتبط در فواصل سالهای 1960 تا2015 جستجو شد که از بین 125 مقاله مرتبط بدست آمده، با حذف مقالات تکراری (duplicates) و مقالاتی که در راستای تحقیق نبودند، نهایتا 59 مقاله مرتبط مورد بررسی دقیق قرار گرفت.نتیجه گیری: ارائه عامل آسیب رسان شنوایی در مقادیر پایین و در بازه زمانی محدود می تواند دستگاههای حفاظتی درون سلول را فعال کند. این امر به نوبه خود مقاومت حلزون را در مقابل عوامل آسیب رسان افزایش می دهد. درک دقیق این بازه زمانی امکان ارائه مداخلات درمانی مناسب را فراهم خواهد ساخت.

زمینه و اهداف: کم شنوایی در نوزادان، یکی از بیماری های مهمی است که در صورت عدم تشخیص به موقع و مداخله زودرس، اثرات نامطلوبی در تکامل گفتاری، زبانی و شناختی خواهد داشت. هدف مطالعه تعیین شیوع کم شنوایی و نیز فراوانی و اهمیت خطرزای مختلف در جمعیت نوزادان پر خطر می باشد.روش بررسی: یک مطالعه تحلیلی- مقطعی است که بر روی 600 نوزاد بستری در بیمارستانهای کودکان، الزهرا و طالقانی تبریز بین سالهای 84-1383 که واجد یکی از این عوامل خطرزا بودند انجام گرفت. پروتکل غربالگری ما انجام (Otoacoustic Emission, OAE) در بیمارستان و در صورت مختل بودند،تکرار آن 2 هفته بعد و در صورت مختل بودن، انجام (Acoustic Brain Stem Audiometry, ABR) جهت تشخیص قطعی بود. اطلاعات بدست آمده با کمک نرم افزار SPSS و استفاده از آزمون های کای دو، تی تست و فیشر با استفاده از آنالیز تک متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: فراوانی کم شنوایی در جمعیت مورد مطالعه ما 3.5 درصد تعیین شد. شایعترین عوامل خطر زای بررسی شده در جمعیت مورد مطالعه، ایکتر، سابقه مصرف داروهای اتوتوکسیک (در نوزادی)، و وزن تولد کمتر از 1500 گرم بود. عوامل خطرزای مهم از نظر آماری که با افزایش احتمال ابتلا به کم شنوایی همراه بودند شامل سابقه مصرف داروهای اتوتوکسیک توسط مادر، و وزن تولد کمتر از 1500 گرم بود. ایکتر نیازمند به تعویض خون هم اهمیت بینابینی داشت.نتیجه گیری: با توجه به فراوانی قابل توجه کم شنوایی در جمعیت مورد مطالعه، انجام غربالگری در جمعیت نوزادان پر خطر با توجه بیشتر بر روی عوامل خطرزای مهم ذکر شده، کاملا منطقی و کارا و مقرون به صرفه می باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: عوارض پوستی داروهای ضدتشنج شایع بوده و علتی برای قطع مصرف دارو می باشد. این عوارض طیفی از بثورات پوستی ماکولوپاپولر تا سندرم استیونس - جانسون و نکروز سمی اپیدرمال می باشد. در بین داروهای رایج ضدتشنج ترکیبات آروماتیک مثل فنی تویین، فنوباربیتال و کاربامازپین شیوع بالاتری از بروز عوارض پوستی را دارند که گاهی اوقات منجر به بستری شدن بیماران می گردد. داروهای جدیدتر مثل لاموترژین نیز می تواند عوارض پوستی ایجاد کند.روش اجرا: پرونده تمام بیمارانی که با تشخیص عوارض پوستی داروهای ضدتشنج در طی 8 سال در بیمارستان های تابع دانشگاه آزاد اسلامی و رسول اکرم (ص) بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: شایع ترین دارویی که در این تحقیق عوارض پوستی نشان داده بود، فنی تویین (%32) و کمترین عارضه پوستی مربوط به لاموترژین (%3) بود.نتیجه گیری: داروهای ضدتشنج یکی از علل شایع بروز عوارض دارویی می باشد که گاهی اوقات تهدید کننده حیات بوده و نیازمند بستری و اقدامات درمانی مناسب می باشد.

زمینه و هدف حمایت از تولید داخل، با فرض تاثیر بر افزایش دسترسی، از 2 بعد فراهمی بهتر داروها در بازار و استطاعت پذیری از طریق کاهش قیمت ها به عنوان یکی از سیاست های اصلی دارویی تایید گردیده است. لذا، انتظار می رود صنعت تولید داخل، محصولات دارویی تولید نماید که علاوه بر کمک به افزایش دسترسی و فراهمی داروها و تامین پایدار آن ها، قیمت هایی رقابتی نسبت به رقبای وارداتی داشته باشند و هزینه های دارویی بیماران و نظام سلامت را کاهش دهند. در مطالعه حاضر قیمت داروهای تولید داخل با قیمت داروهای ژنریک مشابه در کشور هند مورد مقایسه قرار گرفته است. روش پژوهش در این مطالعه، ابتدا کشور هند با دلایلی از جمله قیمت پایین و کیفیت مناسب، و امکان پذیری تجارت در شرایط تحریم برای مقایسه انتخاب گردید. سپس از آمارنامه دارویی ایران داروهایی که صرفا تولید داخل و مصرف قابل توجهی از نظر فروش عددی و ریالی دارند، وارد مطالعه شدند. قیمت دارو ها از سایت های معتبر مورد تایید سازمان های نظارتی در ایران و هند استخراج شدند. در نهایت قیمت 110 قلم دارو مورد مقایسه قرار گرفتند تا میزان موفقیت صنعت تولید داخل در ارایه قیمت مناسب در عدم حضور رقبای خارجی مشخص شود. یافته ها با توجه به نتایج به دست آمده در 57 درصد داروهای مورد مطالعه، میانه ی قیمت مصرف کننده ی این داروها در هند پایین تر از قیمت مصرف کننده ی ایرانی بود؛ درصورتیکه این مقایسه با کمینه ی قیمت داروهای هندی انجام شود، این درصد به 88 افزایش خواهد یافت. نتیجه گیری با توجه به بررسی فوق به نظر می رسد کاهش قیمت ها و هزینه های دارویی در تمام موارد تولید داخل رخ نمی دهد و این امر به تنهایی نمی تواند توجیه مناسبی برای حمایت از تولید داخلی داروها به صورت مطلق باشد؛ اما باید توجه داشت که کاهش هزینه ها تنها دلیل حمایت از تولید داخل این محصولات نبوده و سیاستگذار ممکن است با توجه به عوامل دیگری در راستای سیاست های حمایتی اقدام نماید؛ لیکن در هر مورد این دلایل بایستی برای نظام سلامت معین باشد.

آمبولی لخته خون شریانی و وریدی از عوامل شایع مرگ و میر در سراسر جهان است. برای حدود هفتاد سال هپارین، هپارین با وزن مولکولی کم و آنتاگونیست های ویتامین K از گزینه های پرکاربرد دارویی برای پیشگیری و درمان اختلالات ترومبوآمبولی بوده اند. با این حال، بسیاری از محدودیت های این ضدانعقادهای سنتی منجر به جستجو و تلاش برای معرفی عوامل دارویی مناسب تر طی 15 سال گذشته شده است و گروهی جدید از ضدانعقادهای خوراکی که به طور خاص موثر بر فاکتور 10 و ترومبین هستند معرفی شده که در حال حاضر نیز در دسترس هستند. این مطالعه مروری به بررسی سیر تکامل داروهای ضدانعقادی با تمرکز بر داروهای ضدلخته خوراکی و نتایج کارآزمایی های بالینی انجام شده می پردازد. . .